Door Edwin J.F. Delsing / 10 januari 2025
De consequenties van de uitwerking van VN-Sustainable Development Goals, van Europese directieven en Nederlandse wetten en regels zijn onoverzienbaar. Concrete uitvloeisels van (lokaal) overheidsbeleid komen voor veel mensen vaak als een lelijke verrassing. Hun verweer stuit dan op een juridisch reeds dichtgetimmerde pantsermuur, waaraan soms jaren van voorbereiding en wetswijzigingen voorafgingen, zonder dat er op tijd vanuit belangengroepen effectief tegen geageerd werd.
De introductie van “maatregelen” waartegen de overheid vanuit de bevolking tegenstand verwacht, is bewust een stap-voor-stap operatie, met omfloerste communicatie en waarbij het effect is dat er maatschappelijke groeperingen lijnrecht tegenover elkaar komen te staan zodat de overheid buiten schot blijft en als de bom ploft slechts hoeft te “bemiddelen”. De “verborgen” voorbereiding: de stap-voor-stap introductie en de weinig transparante uitwerking van de juridische onderbouwing kan dan worden ervaren als stiekem. Enkele voorbeelden:
Stiekem 1: Zero Emissiezones
Kijk bijvoorbeeld naar de invoering van zero-emissiezones in (binnen)steden, waarbij recent de belangen van ondernemers die reeds EV-busjes gekocht hebben tegenover de ondernemers komen te staan die nooit geloofden dat elektromobiliteit succesvol afgedwongen kon worden, want “tegen elk economisch realisme”. De groeperingen die de E-mobiliteit in Nederland pushen kunnen nu echter beweren dat de brave ondernemers onrecht zou worden aangedaan wanneer de afwachters uitstel of afstel zouden krijgen. En een “economisch realisme” moet je niet bij politieke overheden zoeken.
Luidsterke tegenstanders van dit beleid werden in de afgelopen jaren steevast ongehoord, gecanceld en voor klimaatontkenners uitgemaakt. Ze werden in de hoek van de Holocaustontkenners geplaatst en actief monddood gemaakt.
De overheid heeft nooit om toestemming van de betrokken ondernemers gevraagd die bestelbusjes gebruiken om naar hun klanten te komen. Ook is er geen toestemming gevraagd aan de bewoners van betroffen straten en wijken.
Daarom zijn dit soort regels vanuit ons libertair perspectief immoreel en overschrijden het libertaire Non-Agressie Principe.
Stiekem 2: Carbon-Emissiehandel
Het idee dat de uitstoot van CO2 de opwarming van het klimaat zou bevorderen heeft machtige promotoren gekregen vanwege de erachter liggende verdienmodellen. Voor het idee dat je een emissierecht moet kopen om CO2 te mogen vrijzetten werd bedacht dat de rijke landen veel meer van dat zogenaamd schadelijke gas “uitstoten” dan arme landen. Het was vanuit de globaal-socialistische gelijkheidsgedachte logisch dat rijken deze rechten moesten kopen, zodat ze hun “klimaatschuld” aan de armen kunnen inlossen. Dit verhaal werd verkocht op de klimaattoppen van de afgelopen decennia, en met name op de Earth Summit in Rio de Janeiro werden de milieu- en ontwikkelingsagenda’s op elkaar afgestemd. Vervolgens ontstond op globale schaal de “emissiehandel”. In Nederland is daarvoor in 2005 de Nederlandse Emissie Autoriteit, de NEA. In het leven geroepen. Ze neemt deel aan het zogenaamde European Union Emissions Trading System (EU ETS).
In de loop van de jaren vallen steeds meer branches onder dit “systeem”. Elk jaar stelt de Europese Commissie vast hoeveel CO2 de ETS-bedrijven mogen uitstoten. Deze hoeveelheid wordt elk jaar lager, zodat uiteindelijk de “doelstelling” voor 2050 wordt bereikt. Volgens de NEA bereikte de wereldwijde markt voor emissierechten in 2023 een waarde van 881 miljard euro. “Een groot gedeelte van de groei is te danken aan het EU ETS: zo’n 87% van de totale waarde”. Dit toont aan dat het vooral de Commissie van de Europese Unie is, die dit project pusht.
Emissiehandel is aflaathandel
De NEA “verleent vergunningen” om te mogen uitstoten. Daarvoor “gaan haar ambtenaren op inspectie bij bedrijven, zijn ze aanwezig bij metingen en doen ze nadere onderzoeken en controles van de verschillende rapportages die de bedrijven verplicht moeten aanleveren”. De NEA is gevestigd in het in 1969 gebouwde overheids-kantoorpand aan de Koningskade 4 in Den Haag van ruim 35’000 m2 BVO, (naar benchmarks goed voor zo’n 2’000 werkplekken, waarvan de NEA er ongeveer 150 inneemt – volgens website NEA – en volgens het jaarverslag 100). Formeel is het een agentschap met een zelfstandig bestuursorgaan en valt de NEA onder het ministerie van KGG (Klimaat en Groene Groei). Jolande Sap (GroenLinks, 61) en Johan de Leeuw (CDA, 72) zijn twee van de drie bestuursleden. Directeur-bestuurder is Mark Bressers, die voortkomt uit de ambtelijke kweekvijver van topambtenaren.
In groen-theologische termen verwoord zal deze emissiehandel zo lang doorgaan totdat de “uitstoot” van CO2 uit de lijst van klimaatzonden wordt gehaald. Dit kan een gevolg zijn van het opkomende inzicht, dat CO2 de stof van leven is en de inperking ervan juist de vergroening van de aarde vertraagt. Een stelling, die inmiddels ook in politieke kringen toenemende aanhang vindt en in 2025 snel aan invloed wint onder invloed van actuele machtswisselingen in de VS, Canada, Duitsland, Oostenrijk en het VK.
De aflaathandel (betaalde vergunningen voor zielen om sneller uit het vagevuur de hemel in te mogen springen) had in de Middeleeuwen allerlei projecten gefinancierd, onder andere de bouw van de St.-Pieter in Rome. Het Concilie van Trente maakte er in 1562 een einde aan. De aflaathandel had exorbitante proporties aangenomen en was een van de aanjagers van de Reformatie.
De politieke elites in de “westerse” wereld worden nu, in 2025 in rap tempo vervangen en het ziet ernaar uit dat de groene theologen hun zinkende schip verlaten. Wellicht houdt de massahypnose op en wordt het schandaal van de emissiehandel wereldwijd geopenbaard.
Stiekem 3: Kerven in duinen om de duinen te laten groeien
Op een gegeven moment stond X bomvol met commentaren over het lokaal afgraven van de duinen bij Castricum. De Andere Krant wijdde er op 16 november 2024 haar voorpagina aan: “Wat gebeurt er met onze duinen?”. Op X werd al snel een parallel getrokken met de “Kantstad”-visie van hoogleraar Transitiekunde en Urgenda-medeoprichter Jan Rotmans (1961). Deze man is een van de drijvende krachten in Nederland van het gedachtegoed van de Club van Rome, het IPPC en de Groene Religie. Nu mag iedereen natuurlijk de eigen visie verkondigen, graag zelfs. Maar de vraag is of de omzetting van zo’n visie via het tot instrument maken van overheden de zelfbestemming van anderen in de weg zit. En juist daarom ligt het handelen van de overheid onder een vergrootglas van diegenen, die geen vertrouwen in de overheid hebben.
Libertair Perspectief vroeg aan Rijkswaterstaat om commentaar op deze internet-hype. Het antwoord duurde even, want RWS moest eerst advies vragen aan haar ministerie van I&W. Het formele antwoord was:
“De kerven in de duinen van Castricum zijn een project van PWN en Provincie Noord-Holland. Daar kunt u hier meer over lezen: www.pwn.nl/over-pwn/nieuws/natuur-beleving/dynamisering-zeereep-castricum-2024
Het ministerie van IenW is eindverantwoordelijk voor de Nederlandse waterveiligheid en geeft als overkoepelende verklaring deze uitleg:
Wanneer er hier in de duinen gaten (kerven) worden gemaakt, wordt er zorgvuldig rekening gehouden met de bescherming tegen overstromingen. De waterveiligheid heeft zelfs voordeel bij het doorstuiven van zand: het doorstuiven van zand naar het gebied achter het eerste duin zorgt ervoor dat de duinen juist kunnen aangroeien. Het is dus goed voor de waterveiligheid en bewust beleid. Wanneer zand niet kan doorstuiven en de zeespiegel zou stijgen, worden de duinen op termijn namelijk te laag.”
De overheid, die voor geld elke burger en ook het kleinste bedrijfje weet te bereiken, speelde het niet klaar om vooraf aan het grote social-media-publiek uit te leggen dat het inkerven van de zeereep bij Castricum geen enkele invloed heeft op de veiligheid van de mensen die erachter wonen tegen overstromingen. Met geen woord rept de overheid over het rapport van Jan Rotmans. Als reden voor de duinkerven wordt “biodiversiteit” en de verzuring van de bodem door stikstof aangegeven. Hoorden we enkele decennia geleden niet ook dat door CO2 de bossen verzuurden? Hoe zat dat ook alweer met het afsterven van bomen door zure regen?
Terug naar de duinen. Vergeefs wachten we op simulaties van het Waterloopkundig Laboratorium in Delft. De aangroei van duinen is een hypothese waarvan ik de onderbouwing met wetenschappelijk onderzoek nog niet heb gezien. Het project wordt nota bene gefinancierd door de EU, wat al helemaal geen aanbeveling is. Het geld is een sigaar uit eigen doos. Enne, hoe kun je in deze tijd mensen in Nederland er nog van overtuigen dat de EU het goed met je voorheeft? Neen, het lijkt erop dat de betrokken overheden, en dat zijn er een heleboel, met opzet geen ruchtbaarheid aan de uitvoering wilden geven. In het betreffende duingebied zijn wandelaars verboden. de klokkeluider heeft het gebied betreden en kan vervolgd worden. Betreden met graafmachines is blijkbaar geen enkel probleem. Het werd stiekem gegraven. Omdat de overheden er niet meer op kunnen rekenen dat ze burgers kunnen overtuigen. Of, zoals de Telegraaf het in een krantekop verwoordde: “Voor klimaatextremisten is democratie een obstakel.” Toen deze stinkbom op X ontplofte hielp een factcheck artikeltje op 8 november ook niet meer veel. Tegen de achtergrond van kritiek van civieltechnici staat de bewering dat de veiligheid tegen overstromingen niet in gevaar zou zijn. het lijkt verdacht veel op de bezwering van een tovenaarsleerling.
Ontransparante overheden
In dezelfde trant kan ik doorgaan: 3-NOP supplementatie tegen koeiescheten, bijvoorbeeld. Je zou kunnen uitrekenen hoe de methaanreductie door het supplementeren van rundervoer met het door DSM geproduceeerde Bovaers (ca. 1 ton per jaar per melkkoe) eens vergelijken met de hoeveelheid vrijgekomen methaan (geschat op 100’000 tot 400’000 ton) door de ontploffing van de Nordstream-2 pijpleiding. Het is volstrekt onduidelijk of er voor de boeren een voordeel in zit. Volgens wetenschappelijk onderzoek zou de melkproductie er met tot wel 12% op achteruit kunnen gaan. De melk wordt er wel vetter van. Om gemotiveerd te worden om het spul te kopen moeten boeren subsidie krijgen in de vorm van “carbon credits”. Daar heb je ze weer. Dit is gewoon een ingreep in de natuur. Het succes van boycotoproepen in Engeland (Lurpak.boycot) toont aan dat mensen twijfelen of 3-NOP via koeien in onze voeding terecht komt en welke effecten dit kan hebben, bijvoorbeeld op de vruchtbaarheid. Slechts het belang van DSM lijkt ermee gediend. De invoering, slechts gerechtvaardigd door het klimaatnarratief, gebeurt stapje voor stapje, met staatssteun en voor het grote publiek gaat het stiekem. En wanneer moeten mensen elke dag verplicht een lepeltje van dat spul gaan eten?
Of de onvoorzienbare effecten van cloud seeding om regen te maken en zonlicht af te schermen “om het klimaat te redden”. Ingrepen in natuurlijke processen, waarvan hele bevolkingen niet weten wanneer ze waar precies worden uitgevoerd. Werden de overstromingen in Valencia veroorzaakt door het EU-gefinancierde afbreken van dammen, of door het manipuleren van het weer? Voer voor de volgende complottheorie. Overheden zwijgen, verzwijgen en verdoezelen, en “dus” is er stront aan de knikker. Dokumenten die opheldering zouden moeten geven worden achtergehouden of zwartgelakt, of wachten op klokkeluiders. Bah!
Er worden geen verantwoordelijken voor negatieve, soms dodelijke effecten vervolgd. Dit komt, omdat overheden zowat onschendbaar zijn. De zichzelf legaliserende wetssystemen en vergunningenhandel kennen geen rekenschap en geen compensatie voor hun eigen slachtoffers. Ze kennen geen afdoende straffen voor hun uitvoerende en faciliterende ambtenaren. De parlementaire democratie laat ons in de waan dat “we” dit “met z’n allen” zo gewild hebben.
Libertair Perspectief
Het Libertarisme formuleert een mogelijk antwoord op stiekeme overheden: neem je macht terug. Nodig is een rigoureuze verkleining van de opgaven van de overheid en een verst mogelijke decentralisatie van de macht. Een verkleining, opdeling en omkering van de piramides van de macht kan voorkomen dat extremisten zoveel macht in handen krijgen dat ze gehele bevolkingen kunnen schaden. De aflaathandel met “carbon credits” moet verdwijnen, al moeten we de eis aan de deuren van de stadhuizen gaan nagelen.
Het is bemoedigend om waar te nemen dat fanatici zoals Justin Trudeau, Olaf Scholz en Keir Starmer het vertrouwen van hun kiezers in rap tempo verliezen. Maar de rampen die ze veroorzaakten voltrekken zich reeds. Het is nog niet bewezen dat hun opvolgers: Pierre Polièvre, Alice Weidel en Nigel Farage de macht en het geld van de overheid naar de individuele burgers terug zullen brengen.
Enne, wat zal 2025 voor Ursula gaan brengen?
Veel van het grootschalige extremistisch gedachtegoed zou moeilijk kunnen worden uitgevoerd wanneer er lokaal, in gemeentes, voldoende weerstand zou bestaan. Je zou wensen dat via de gemeenteraadsverkiezingen in 2026 de collectivistische rood-groene zeloten worden vervangen door mensen die de vrije wil van anderen respecteren.
Decentralisatie, het reduceren en opdelen van de overheid is een politiek doel met vele theaters, en het is daarom goed dat Libertairen zich met hun boodschap actief in het politieke domein begeven en zich luidkeels laten horen. Zo nodig in Argentijnse stijl 😉