|

Edwin Delsing

Jodenhaat

,

Na een epidemie volgt Jodenhaat. Dat was de titel van een artikel van Geertje Dekkers in het Historisch Nieuwsblad van 16 juni 2020. Het artikel ging in op het fenomeen van het aanwijzen van een zondebok voor rampen waarvan de oorzaak niet bekend is. Dan schieten de complottheorieën onmiddellijk uit de grond. En er is nu alweer een epidemie geweest. Een “pandemie” nog wel. Die met de gevaarlijke “spike-eiwitten”. Ik dacht even aan Spike Cohen, de libertarische vicepresidentskandidaat in 2020 in de VS, ook gevaarlijk natuurlijk. En ook een Jood, natuurlijk.

Lenny Kuhr. Het was het incident van de schreeuwende sympathisanten van de Palestijnse zaak tijdens haar optreden in Waalwijk. Het was de druppel die de emmer deed overlopen. Er zijn in Nederland te veel incidenten van regelrechte Jodenhaat om het te kunnen verzwijgen. Ze worden aangewakkerd door het conflict in Gaza. Het Centraal Joods Overleg roept de overheid en bestuurders nu op om concrete maatregelen te nemen tegen de groeiende Jodenhaat in Nederland. Aldus las ik in een artikel van Wierd Duk in De Telegraaf van 25 maart. In dat stuk vond ik een hoogst interessante uitspraak:

“De overheid heeft in Nederland de zwaardmacht. Als de Staat ons niet beschermt, wie dan wel?”

De vertegenwoordigers van de Joodse gemeenschap zijn zich sterk ervan bewust dat ze in Nederland voor hun fysieke veiligheid afhankelijk zijn van één enkele organisatie die, zo blijkt, niet voldoende levert. Een wissel naar een effectievere dienstverlener is not done in dit land. In de Nederlandse werkelijkheid van 2024 heet de monopolist “overheid”: een gevaarte dat steeds meer geld nodig heeft voor steeds onmogelijker taken. Loopt die vast, dan blijft eenieder nog de mogelijkheid van zelfverdediging, bijvoorbeeld training in het in Israël ontwikkelde Krav Maga. Eventueel aangevuld met een of meerdere wapens, waarvoor je in de meeste gevallen een vergunning nodig hebt van diezelfde onmachtige monopolist, die je daarvoor door allerlei hoepels doet springen. Heb je geen vergunning, en lijkt het alsof je misschien een wapen hebt, dan gaat het je als Hans Teeuwen: je krijgt “sofort” een huisdoorzoeking met rechterlijk bevel, door diezelfde monopolist, die met de zwaardmacht. Het eigenlijke “algemeen belang” is om te zorgen dat je met zelfverdedigingsmiddelen om kunt gaan en er geen disproportioneel gebruik van gaat maken. Dat is op zich misschien een goede zaak. Zelfbescherming kan ook inhouden dat bedreigde groepen “burgermilities” organiseren. Een goede vraag is of je de kosten van zelfbescherming in mindering kunt brengen op de belasting die je betaalt. Met de “graaioverheid” die we nu hebben ben ik daar niet al te optimistisch over.

Libertair Perspectief

Het Libertarisme staat nadrukkelijk voor zelfbestemming en non-agressie – en dus ook voor zelfverdediging tegen agressie. Zelfbestemming houdt in het Libertarisme ook in dat je je individueel vrijwillig kunt aansluiten aan – en afscheiden van – groepen, van “collectieven”. Onderscheid maken, discriminatie, mag, voor zover je de vrijheid van de ander niet aantast. Je hoeft je dus nergens bij aan te sluiten. De typisch Nederlandse doctrine om overal een mening over te “moeten” hebben is totale onzin. Ik “moet” helemaal niks.

Veel Joden leren al vroeg om kritisch te denken. Ze weten wat zelfbestemming is. Ze worden vaak als “onbeleerbaren” weggezet en als pispaaltje door allerlei groepen misbruikt. Individuele “leden” van het collectief worden nu agressief bejegend. Wat mij betreft mogen ze zich daartegen (laten) verdedigen. Terecht roepen ze nu de monopolist aan die het mandaat heeft om hen te beschermen.

Voor Libertariërs is de belangrijkste taak van een “overheid” – als je dat al zo wilt noemen – het beschermen van de vrijheid en het lijf en goed van degenen die aan die organisatie bijdragen. Doet de overheid dit niet – of onvoldoende – dan moet het mogelijk zijn om van dienstverlener te veranderen. De bijdrage aan de overheid voor deze taak zou dan niet meer verschuldigd hoeven te zijn.

De Islam wordt hier en daar aangewezen als hoofdschuldige van de actuele opleving van Jodenhaat. Daar zit zeker een kern van waarheid in, maar te bedenken is dat in 1933-1945 niet de islamieten waren die een bloedbad onder Joden aanrichtten. In het huidige Oekraïne werd toen ook heftig meegewerkt aan de moordpartijen. Door Oekraïners maar ook “onze” EU-Roemenen hebben in 1941-42 in de regio Odessa ook danig onder de Joodse bevolking huisgehouden. De moordenaars waren niet alleen Duitse Nationaalsocialisten.

Er zijn heel wat stemmen die nu om sluiting van grenzen vragen voor immigranten uit islamitisch gekleurde culturen. Maar niet-agressieve mensen die goed voor zichzelf kunnen zorgen zijn in alle culturen altijd welkom. Niemand wil gedonder, agressieve onruststokers passen in geen enkele samenleving. Ook geen agressieve islamisten.

Joden hebben – als collectief – hun zelfbestemming opgeëist en de staat Israël uitgeroepen. Ik vermoed dat dat nog de meeste tijdgenoten ergert: dat Joden na de vele Pogroms en de Holocaust expliciet voor zichzelf opkomen. Dat mag ook in Nederland niet, tenzij je vergunningen aanvraagt en door ambtelijke hoepels springt en dankbaar moet zijn dat je überhaupt iets mag. Veel mensen leven onder het regime. Als onderdanen, ingeperkt en bij tijden opgehokt. Het Centraal Joods Overleg, als schakel tussen de overheid en de Joodse gemeenschap, spreekt me wel aan. Het is een teken van de claim op een duidelijke identiteit. Hoe zou het zijn om een Centraal Libertarisch Overleg te stichten? Zodat we kunnen onderhandelen over bijvoorbeeld vrijwilligheid van belastingen?

Opinie

Zodra je op je eigen recht staat, en je eigen vrijheid claimt, je jezelf aan de democratische meerderheid “onbeleerbaar” toont, dan ontdek je waar de agressie vandaan komt. Weerstand en agressie tegen zelfstandigheid getuigt van een slavenmentaliteit. De mentaliteit van de overtuigde onderdanen, van de trouwzweerders, van degenen die “overgave” prediken. Van managers, die zelf gemanaged worden, die weer door nog “hoger” geplaatsten bestuurd worden. En misschien ook van degenen die menen namens een Almachtige te kunnen handelen?

En moet ik nu nog een politiek-correcte relativerende opmerking maken, dat ik de gevoelens van de islamieten begrijp? Nee hoor! Ik moet helemaal niks. Ik hoef niet overal iets van te vinden. Ik ben onbeleerbaar verklaard. Ik ben even Joods.

Aanbevolen:

https://www.bpb.de/themen/antisemitismus/dossier-antisemitismus/307771/islamischer-antisemitismus/