“De kinderopvangtoeslagaffaire is dermate ernstig dat de vraag naar het aftreden van het kabinet „serieus op tafel” ligt“, zei SGP-leider Kees van der Staaij, aldus het Nederlands Dagblad op 23 December 2020. Het komt zelden voor dat de SGP – een partij die we toch wel fundamenteel “staatsdragend” mogen noemen – zo ver gaat in haar ontzetting over de handelingen der Regering van Zijne Majesteit.
Ook klassiek liberaal/libertair Syp Wynia gaat in zijn “Wynia’s Week” van 19 december 2020 ongekend hard tekeer tegen de overheid, die hij een “beest” noemt. Voor mensen die in de veronderstelling verkeren dat de overheid altijd het goede met ons voorheeft, is het natuurlijk een grote schok om te ontdekken dat dat kennelijk helemaal niet zo is. Is het niet een beetje plotsklaps om nu opeens te merken dat de overheid helemaal niet aardig is? Is het niet veeleer zo dat mensen deze gedachte bewust verdringen? Mensen willen toch maar liever in een rechtvaardige, democratische en sociale overheid geloven, nietwaar? Ze zijn er zo zeker van dat ze het elkaar aanpraten. Met het alternatief: erkennen dat je afhankelijk bent van iets ongrijpbaars dat een “monster” geworden is, kunnen we niet goed overweg.
Sinds haar oprichting in 1993 hamert de LP erop dat je aan de overheid niet meer, maar zo min mogelijk macht moet toestaan en dat die overheid voor burgers controleerbaar moet blijven. Die overheid bestaat helaas niet alleen maar uit een regering en een parlement. Waar burgers vooral last van hebben zijn de drukdoenende ministeries, rijksinstellingen, inspecties en uitvoerende organen die volgepakt zitten met bestuurskundigen en hoogmisleide(nde) beleidsmedewerkers, beïnvloed door lobbygroepen (ngo’s), bijgestaan door een leger van sociale “wetenschappers” voor het oplossen van “problemen” in de maatschappij, met als hoogste doel het volk rustig te houden terwijl het uitgezogen wordt. En het is een enorm apparaat geworden, dat al doordenderend het maaiveld van de samenleving platwalst.
“Politics is the art of looking for trouble, finding it everywhere, diagnosing it incorrectly and applying the wrong remedies” (Groucho Marx) Kinderopvangtoeslag zou meer tijd van “minderbedeelde” ouders moeten vrijmaken om te kunnen gaan werken, meer te verdienen, zodat ze meer zouden kunnen bijdragen aan de samenleving. Dat zou hen moeten blijmaken en het past wonderwel in het overheidsstreven naar meer inkomsten voor zichzelf door het collectief geluk te bevorderen. Geluk? Dat is voor de overheid eigenlijk gevaarlijk. Stel je voor dat iedereen het geluk zelf zou gaan zoeken! Dat zou wat moois worden en zeker niet leuk voor alle resterende kansarme ongelukkigen in de samenleving. Narigheid en angst maakt eerder afhankelijk dan zorgeloosheid. Overheden lijken baat te hebben bij een goede crisis. Covid-19 laat het ook weer eens zien. Publicitaire overdrijving van een crisis schaadt de overheid gewoonlijk niet. Je maakt van een kleine crisis een grote en van een grote crisis een nog grotere. Met de schijnheilige mantra “Welzijn gaat voor welvaart” wordt het openbare welzijn voortdurend met belastinggeld ten koste van welvaart “bevorderd“. “De oplossing van de overheid voor een probleem is gewoonlijk minstens net zo slecht als het probleem zelf.” en “Alleen de overheid kan uitstekend papier met uitstekende inkt bedrukken en de combinatie waardeloos maken” (Milton Friedman) En nu vindt de LP zich ineens te midden van mensen die langzaamaan wakker worden. Welkom!
Je voelt je machteloos? Nou ja….. besluit eerst eens om niet dienstbaar te zijn. Vrij naar Etienne de la Boëtie. Verbind je met de Libertaire Partij en leer libertaire ethiek, methoden en staatskunde kennen die geen oppermachtige overheid nodig hebben. Libertairen zijn al lang wakker. We zijn een partij van optimisten met tanden.
En de kinderopvangtoeslagaffaire? Daar toont de overheid opnieuw haar ware gezicht. Een vraagje: zijn de omduiders, vergoeilijkers en sussers van wat er gebeurd is al gesignaleerd? Waar staan de smeulende doofpotten dit jaar?