Paus Fransicus - foto wikipedia

|

Edwin Delsing

Paus Franciscus geeft het Kapitalisme opnieuw de schuld van honger in de wereld

,

Het onderstaand artikel van James Garagnon mocht Libertair Perspectief met toestemming van het MISES INSTITUTE overnemen uit MISES WIRE van 3 november en in het Nederlands vertalen. Het is een reactie op uitingen van Paus Franciscus op Twitter, met name op diens kritiek op de “cold logic of the market”. Voor libertairen is dit een onrechtvaardige aanval op het kapitalisme. De grafieken in dit artikel tonen overtuigend aan hoe juist het kapitalisme in staat is gebleken de extreme armoede op aarde duurzaam te verdrijven. Het socialistisch totalitarisme is de tegenkracht, getuige ook de recente opleving van de wereldwijde armoede als gevolg van lockdowns, afgedwongen door “samenzwerende wereldleiders”.


James Garagnon*


Oorspronkelijk artikel (Engels): 
https://mises.org/wire/pope-francis-blames-capitalism-world-hunger-yet-again

Paus Franciscus’ Tweets (3) van 16 oktober 2021:

“The fight against hunger demands we overcome the cold logic of the market, which is greedily focused on mere economic profit and the reduction of food to a commodity, and strengthening the logic of solidarity. 
We must adapt our socio-economic models so they have a human face, because many models have lost it.
Thinking about these situations, in God’s name I want to ask: The big food corporations to stop imposing monopolistic production and distribution structures that inflate prices and end up withholding bread from the hungry.”

 Vorige maand – op “Wereldvoedseldag” (16 oktober) – schonk paus Franciscus ons opnieuw enkele economische woorden van wijsheid in drie tweets, waarmee hij in feite het vrije ondernemerschap en het kapitalisme de schuld gaf van het voortbestaan van honger in de wereld.
Wat jammer dat Franciscus – die zich beter kan beperken tot de theologie – de basis van vraag en aanbod, of de schadelijke effecten van inflatie veroorzaakt door centrale banken, niet begrijpt. Het herhalen van veelvoorkomende linkse karikaturen van de vrije markt is een steeds terugkerend thema van zijn pontificaat[1]. Voordat Franciscus echter het kapitalisme basht, zou hij toch gemerkt moeten hebben dat de beweging naar vrijere markten, vooral in India en China, resulteerde in een enorme vermindering van de extreme armoede die we in de afgelopen decennia zagen.

In de vroege twintigste eeuw leefde bijna 80% van de wereldbevolking in extreme armoede, tegen 10% vandaag.

at Francis niet bevat, is dat, zoals Henry Hazlitt[2] het uitdrukte, het echte probleem van armoede niet een probleem van ‘verdeling’ is, maar van productie. De armen zijn arm, niet omdat hen iets wordt onthouden, maar omdat, om wat voor reden dan ook, ze niet genoeg produceren. De enige duurzame manier om hen uit de armoede te halen, is door hun verdienvermogen te vergroten, d.w.z.. door ze productiever te maken.

Er zijn twee componenten om armoede te verminderen:

  1. Accumulatie van kapitaal, dat wordt bereikt door sparen, beleggen en ondernemen. Dat kan alleen in een omgeving met voldoende respect voor privé-eigendom, contractvrijheid en vrij kapitaalverkeer. Dit zorgde ervoor dat de Industriële Revolutie kon plaatsvinden. Daarvóór was massale extreme armoede de norm voor iedereen door heel de geschiedenis heen.
  2. Specialisatie en participatie/integratie via arbeidsdeling.

Wat zouden rijke landen moeten doen om arme landen te helpen rijker te worden? Ze zouden moeten beginnen met het onmiddellijk en eenzijdig opheffen van handelsbelemmeringen zoals invoerrechten, quota en regelgeving die inefficiënte binnenlandse industrieën beschermen tegen buitenlandse concurrentie, en die arme landen ervan weerhouden te profiteren van de voordelen van specialisatie en deelname aan de mondiale arbeidsverdeling (dit zal ook de kosten van levensonderhoud verlagen en de wereldvrede bevorderen). Rijke landen zouden ook alle “ontwikkelingshulp” moeten stoppen, die alleen dient om corrupte, socialistische regeringen aan de macht te houden in de ontvangende arme landen door trawanten en verkwistende uitgavenprogramma’s te financieren.

Conclusie

Ik betwijfel ten zeerste dat paus Franciscus veel weet van economie. Dat is geen misdaad. Maar, om Rothbard te citeren, “het is totaal onverantwoord om een luidruchtige mening te hebben over economische onderwerpen wanneer je zó ignorant blijft.” In feite is het juist het gebrek aan inzicht in economie en in de functie van markten bij het verminderen van armoede onder de technocraten en heersende elites van veel landen, waardoor ze dachten dat ze de economie gewoon meer dan een jaar op slot konden zetten, zonder noemenswaardige gevolgen te verwachten. Helaas is de wereldwijde extreme armoede in 2020 voor het eerst in meer dan twintig jaar weer gestegen: ideeën hebben gevolgen.

James Garagnon is wiskundestudent aan de Universiteit van Oxford.