Door Edwin J.F. Delsing / 24.12.2024
We zijn getuige van interventies door supranationale krachten die steeds meer proberen ons dagelijks leven, onze middelen van bestaan en onze normen en waarden te beïnvloeden. De macht van overheden en grote multinationale ondernemingen en dienstverleners wordt daarvoor planmatig geïnstrumentaliseerd. Maar er is ook het inzicht dat er al decennia lang diepgaande veranderingen plaatsvinden die niet volgens een vooraf bepaald plan verlopen, maar worden veroorzaakt door de digitale technologische revolutie. De term postindustriële samenleving geeft aan dat er een transitie gaande is van een industriële samenleving naar een samenleving die wordt gedomineerd door digitale technologie.
Net zoals 150 jaar geleden de tijdgenoten en volgelingen van Karl Marx zich wapenden tegen nieuwe vormen van uitbuiting door de transitie naar een industriële samenleving, is er nu een groeiende hegemonie van degenen die de digitale revolutie misbruiken om hun claim op (wereld)heerschappij te vestigen. Er zijn – alweer – (slechts enkele?) winnaars en een heleboel verliezers. De weerstand begint zich te formeren en inzichten over vrijere samenlevingen beginnen zich te vernieuwen. We leven in een nieuw transitietijdperk. Welke strategieën zijn denkbaar om vrij te blijven van overheersing?
Salon
De Franse term “salon” verwijst naar de 18e-eeuwse privébijeenkomsten van denkers, dichters, wetenschappers, muzikanten en kunstenaars, die op uitnodiging plaatsvonden in aristocratische huizen. De deelnemers kregen de kans om hun ideeën te delen en te testen in een ‘intellectuele’ setting, die soms behoorlijk rebels waren voor hun tijd. Persoonlijkheden als Voltaire, Rousseau, Montesquieu, Adam Smith en Benjamin Franklin bezochten de Parijse salons, die grotendeels werden gefaciliteerd door rijke adellijke dames, zoals Madame Geoffrin of Madame de Staël. De soms heftige discussies op die salons droegen bij aan de rijping van de Verlichtingsbeweging, die onder andere leidde tot de Nederlandse, Amerikaanse en Franse revoluties.
Tegen totalitaire tendensen
De ‘Salons de Hodbomont’ zijn zulke privé-evenementen op het kasteeltje van Hodbomont in het Belgische Theux, waar Academia Libera Mentis (ALM) is gevestigd. Op zaterdag 8 december 2024 kwam een groep van 30 deelnemers bijeen om broodnodige reacties op totalitaire tendensen te bespreken. Sprekers legden uit wat zij ervaren van de totalitaire staat en hoe zij tot hun antwoorden kwamen. Drie keynote sprekers: Tjeerd Andringa (ALM), Karel Beckman (De Andere Krant) en Paul Frijters (ALM) gaven hun visie op de cognitie van autoritairen, de vraag of we te maken hebben met complotten of meer met een ideologie en hoe we “bottom-up”-samenlevingen vormgeven, bijvoorbeeld met een fijnere verdeling van de staatsinstellingen.
In de middag lichtten 5 deelnemers in een rondetafelgesprek hun initiatieven toe:
• Katie Jansen: Agenda 2029 – een positief antwoord op de negatieve Agenda 2030.
• Tom van Lamoen: Bitcoin als alternatief voor staatsmonopolies op geld.
• Caroline Vonhoff: ken je recht om “nee” te zeggen tegen onderdrukkende overheden.
• Marnix van Suylekom: een vrije commune opzetten voor mensen die elkaar niet bespioneren en de overheid je leven niet kan bepalen.
• Toine Manders: zijn indrukwekkende verhaal over hoe hij afpersende belastingen aanvocht en hoe de staat hem daarom probeerde te vernietigen.
Als je geïnteresseerd bent om deel te nemen aan toekomstige evenementen, laat het dan weten aan Academia Libera Mentis.
Libertair Perspectief
In de filosofie van de vrijheid past geen autoritaire macht. Of die macht nu wordt uitgeoefend door een staat, een kerk, een supranationale, naar wereldmacht strevende beweging is of een abusieve relatie is binnen een huwelijk of een familie. Totalitarisme is misbruik van instituties. Geen enkele instelling mag mensen misbruiken. Totalitaristische tendensen in een samenleving staan gelijk met agressie waarop (zelf)verdediging gerechtvaardigd is. De presentaties en de discussies toonden dat mensen standvastige antwoorden vinden op wat hun wordt aangedaan. De cancelcultuur bewerkt vaak het tegenovergestelde: vrij geld ontstaat wanneer bankrekeningen opgezegd worden. Vrije plekken voor studie, onderzoek, overdracht van wijsheid, kennis en inzicht ontstaan wanneer de intelligentsia uit universiteiten wordt weggedrukt. Wanneer ondernemen in een regelsysteem wordt bemoeilijkt, dan ga je extranationaal. Tegen de 17 SDG’s van Agenda 2030 komen 17 RPG’s te staan van Agenda 2029. Tegenover de propagandamedia komen nieuwe, vrije media te staan. Er is altijd een alternatief denkbaar en als het er nog niet is, geeft de vedrukking de motivatie om het te maken. Mensen zijn scheppers. Tegen de verdrukking in. En die oorlog? Die is NIET onze oorlog, Mark! Mensen laten zich niet dwingen en ze lachen de autoritairen uit met humor. We zijn gewoon te slim om ons als deugkneusjes aan hun totalitaire gehoorzaamheidsregeltjes te houden. Doei!