|

Joep v L

Wanbeleid Lagarde: ECB als politieke partij

Prijsstabiliteit, dat is het enige mandaat dat de Europese Centrale Bank (ECB) officieel heeft. Onder de president van de ECB (de ongekozen Lagarde) bedrijft de centrale bank pro-overheidspolitiek. Er komen antikapitalistische teksten uit haar mond. Ze werkt ondernemers en burgers actief tegen in het vergaren van welvaart en stabiliteit. Alleen overheden profiteren van haar koers. Hiermee treedt ze ver buiten haar mandaat.

‘De euro is meer dan een munteenheid’

Lagarde zegt dat ‘het niet zomaar om een muntje gaat, maar dat de euro symbool is voor de Europese integratie en staat voor een verenigd Europa. De ECB zal altijd de hoeksteen van dat ideaal zijn en een baken van stabiliteit.’

Over dat Europese ideaal is echter nooit gestemd en lidstaten hebben nooit een mandaat afgegeven over verdere Europese integratie. Haar kerntaak (prijsstabiliteit) voert Lagarde niet uit. Er moet en zal geld bijgeprint (brrrr) moeten worden door kwantitatieve verruiming (QE in het Engels). Kwantitatieve verruiming is staatsleningen opkopen door centrale banken, met uit het niets geprint geld, om zo de geldhoeveelheid verruimen.

Lagarde is overigens in 2016 veroordeeld voor financiële fraude vanwege haar dubieuze rol in een betaling aan een zakenman met belastinggeld 1. Toch heeft ze deze politieke functie bij de ECB weten te bemachtigen. Niet vanwege haar competenties blijkt nu.

Lagarde bij Buitenhof

Op de vraag over een loon-prijspspiraal (hogere prijzen leiden tot hogere lonen die leiden tot hogere prijzen) antwoordt ze dat ze naar de oorzaak van inflatie kijkt. Ze noemt daarna allerlei verzonnen oorzaken, maar niet het eigen monetaire beleid van geldprinten, kwantitatieve verruiming. Ze geeft de schuld aan bedrijven, omdat ze winst maken. Ze wil zich met het bedrijfsleven bemoeien en winsten afpakken en aan de werknemers geven. Dit allemaal onder het mom van, ja daar komt ie, HET SOCIAAL CONTRACT, dat niemand ooit heeft gelezen, nooit heeft gezien, laat staan heeft ondertekend.

Christine Lagarde tijdens haar veroordeling voor financiële fraude in 2016. Foto: Martin Bureau/AFP/Getty

Het Mises Instituut Nederland zei hier het volgende over. ‘De werkelijke bron van inflatie is Lagarde zelf. Het woord inflatie is afkomstig uit het Latijn. Īnflātiō betekent expansie. Het is de expansie van de geldhoeveelheid die zorgt voor prijsstijgingen. Meer geld in de economie in verhouding tot de hoeveelheid goederen en diensten.’

Libertair Perspectief – Oostenrijkse School

Centrale geldschepping zoals de ECB en alle centrale banken doen, was één van DE pijlers onder het communistische manifest. De overheid in het centrum van de financiële wereld is het doel. Bepaald niet libertair.

De Oostenrijkse school biedt een libertair alternatief voor geldschepping en inflatie. Op de Wikipedia-pagina van de Oostenrijkse school staat het goed omschreven:

  • Doordat men tegenwoordig inflatie abusievelijk “prijsstijgingen” noemt, zijn de voorgestelde remedies ertegen evenzeer ineffectief.
  • Meer goederen produceren is zinloos als wapen tegen prijsstijgingen, als de geldhoeveelheid relatief meer blijft toenemen dan de productie.
  • Prijsbeheersing faalt zolang de geldgroei doorgaat: mensen houden dan geld over en besteden dit aan andere producten, waarvan dan de prijzen stijgen. Selectieve prijsbeheersing van enkele producten, ook van eerste levensbehoeften, ontmoedigt ondernemers en creëert schaarste hieraan. Algemene prijsbeheersing is onhoudbaar wegens de complexe onderlinge verhoudingen tussen goederenprijzen en de voortdurend wijzigende economische omstandigheden, ook los van inflatie. Daarnaast zijn beleidsmakers al even feilbaar als marktpartijen. Bovenal leidt prijsbeheersing de aandacht af van de oorzaak van prijsstijgingen: de toename van de hoeveelheid geld en kredieten.

Werkende methodes

Genezing bestaat uit het aanpakken van de ziekte, niet uit het bestrijden van de symptomen. Het stoppen met geldschepping is daarom volgens de Oostenrijkse School de enige remedie. Hiertoe moeten diverse verantwoordelijke partijen hun gedrag veranderen.

Overheden moeten hun eindeloze bestedingsdrift, die bovendien het economisch verkeer verstoort, beheersen en hun begrotingen sluitend maken. Zij moeten ook stoppen het banksysteem te gebruiken voor hun financieringsmiddelen. Dit geldt ook voor de kwantitatieve versoepeling, waarbij centrale banken staatsleningen opkopen en zo de geldhoeveelheid verruimen.

Centrale banken als de Fed en de ECB, moeten stoppen met de makkelijke kredietverstrekking via rentes beneden marktniveau. Het leentarief voor banken bij de centrale bank, zou een strafrente moeten zijn, die hoger ligt dan de marktrente op commerciële leningen aan het publiek.

Verhoging van de verplichte kasreserves voor (centrale) banken.

Terugkeer naar de gouden standaard stopt inflatie, omdat die een automatische rem op geld- en kredietschepping zet. Daarom is hij volgens diverse economen dan ook afgeschaft. Goud staat echter niet op zichzelf, maar is een onderdeel van een gezond financieel systeem. Onder meer het respecteren van eigendom door overheden, matiging met overheidsuitgaven en een sluitende staatsbegroting, zijn vereist om herinvoering van de goudstandaard te laten slagen.

Voetnoten
Christine Lagarde convicted: IMF head found guilty of criminal charges over massive government payout | The Independent | The Independent
Inflatie volgens de Oostenrijkse School – Wikipedia